به گزارش همشهري، مركز آمار ايران اعلام كرد كه متوسط كل هزينه خالص سالانه يك خانوار شهري به چيزي نزديك به 23ميليون و 486هزار تومان مي‌رسد كه اين رقم نسبت به سال گذشته افزايشي 14درصدي داشته است. به اين ترتيب متوسط هزينه ماهانه هر خانوار شهري يك ميليون و 957هزار تومان است.
براساس همين گزارش اعلام شده است كه متوسط درآمد اظهار شده سالانه يك خانواده شهري 24ميليون و 131هزار تومان بوده كه اين ميزان نسبت به سال پيش از آن افزايشي 18درصدي داشته است، بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت متوسط درآمد ماهانه هر خانوار شهري چيزي نزديك به 2ميليون تومان است.
اين يافته‌ها نشان مي‌دهد كه هر خانوار شهري به‌طور متوسط در سال گذشته مي‌توانسته در نهايت 645هزار تومان را به‌عنوان پس‌انداز ذخيره كند.همچنين اين گزارش نشان مي‌دهد كه از كل هزينه سالانه خانوارهاي شهري 5ميليون و 800هزار تومان آن با سهم 24.7درصدي مربوط به هزينه خوراكي و دخاني و 17ميليون و 673هزار تومان آن با سهم 75.3درصدي مربوط به هزينه‌هاي غيرخوراكي بوده است.
- پس‌انداز روستاييان كمتر از 50هزار تومان
براساس يافته‌هاي مركز آمار خانواده‌هاي روستايي نيز در مسئله پس‌انداز سالانه وضعيت بهتري نسبت به خانواده‌هاي شهري ندارند، چرا كه اعداد و ارقام مربوط به هزينه و درآمد سالانه خانوارهاي روستايي نشان مي‌دهد كه يك خانواده به‌طور متوسط سال گذشته توانسته در نهايت حدود 50هزار تومان از درآمد خود را پس‌انداز كند. اين يافته‌ها نشان مي‌دهد كه متوسط هزينه خالص سالانه يك خانوار روستايي در سال گذشته 13ميليون و 850هزار تومان بوده كه اين رقم نسبت به سال پيش از آن 6.9درصد رشد داشته است به اين معناست كه هر خانوار روستايي به‌طور متوسط حدود يك ميليون و 154هزار تومان هزينه داشته است.
اين در حالي است كه متوسط درآمد سالانه اظهار شده يك خانوار روستايي 13ميليون و 905هزار تومان بوده كه نسبت به سال قبل رشدي 14.8درصدي دارد. به اين ترتيب هر خانوار روستايي به‌طور متوسط در سال گذشته ماهانه درآمدي نزديك به يك ميليون و 158هزار تومان داشته است.براين اساس از كل هزينه سالانه خانوار روستايي 5ميليون و 700هزار تومان با سهم 41.2درصدي مربوط به هزينه خوراكي و دخاني و 8ميليون و 150هزار تومان آن با سهم 58.8درصدي مربوط به هزينه‌هاي غيرخوراكي بوده است.
- تصوير روشن نيست
دكتر حسين راغفر، اقتصاددان و كارشناس مسائل اجتماعي معتقد است آمارهاي مربوط به ميزان درآمد خانوارها خيلي دقيق نيست و استناد گزارش دخل و خرج خانوارها به‌صورت پيمايشي انجام مي‌گيرد به‌نحوي كه به‌صورت ميداني از خانوارها راجع به مخارج‌شان و در انتهاي مصاحبه از درآمدشان سؤال مي‌شود و به‌طور طبيعي هيچ جاي دنيا مردم علاقه‌اي به ابراز واقعي درآمدشان ندارند.
وي مي‌افزايد: آنچه درخصوص دخل و خرج خانوارها بيان مي‌شود بيشتر ميانگين درآمد و هزينه را به تصوير مي‌كشد و در بعضي شهرها خيلي بيشتر و در بعضي هم خيلي كمتر. وي مي‌افزايد: در يك جامعه ناهمگون مانند ايران كه هر بخشي از آن از نظر توسعه‌يافتگي با بخش ديگر متفاوت است نمي‌توان ميانگين محاسبات را مبنا قرار داد چون در اين حالت بخش بسيار زيادي از اطلاعات از بين مي‌رود و ناديده گرفته مي‌شود.
ما تعداد بسياري شهر كوچك داريم با جمعيت چندهزارنفري و در مقابل كلانشهرهايي با جمعيت چندميليوني داريم كه هزينه‌هاي زندگي در آن به‌شدت متغير است. دستمزدها در نواحي مختلف متفاوت است. بر اين اساس اعلام ميانگيني از هزينه‌ها و درآمدها هيچ تصويري از جامعه ايران به‌دست نمي‌دهد. به‌گفته راغفر، اين آمار حتي در تعيين خط فقر هم مؤثر نيست، چون ما داراي يك خط ملي فقر نيستيم و اين خط در مناطق مختلف بسيار متفاوت است.
- آمارهاي درآمدي قابل استناد نيست
دكتر جمشيد پژويان، اقتصاددان و عضو هيأت علمي دانشگاه علامه طباطبايي درخصوص آمارهاي مربوط به دخل و خرج خانوار مي‌گويد: به‌طور كلي در همه جاي دنيا اطلاعات درآمدي خانوارها چندان قابل اعتماد نبوده و در تحليل وضعيت معيشتي خانوارها اقتصاددانان مبنا را بر اطلاعات هزينه‌هاي خانوار قرار مي‌دهند. وي مي‌افزايد: همانگونه كه گاه خانوارها دچار كم اظهاري مي‌شوند و درآمد خانوار را به دلايلي كم اعلام مي‌كنند، در برخي مقاطع به‌دليل عدم‌آگاهي از شاخص‌هاي درآمدي و هزينه‌اي دچار سردرگمي مي‌شوند و درآمد خود را به‌صورت غيرواقعي بيان مي‌كنند.
اين اقتصاددان با اشاره به ناهمگوني جامعه شهري و روستايي ايران از حيث درآمدي مي‌گويد: يكي از اشكالات روش نمونه‌گيري در ارزيابي دخل و خرج خانوارها به سؤالات پرسشنامه‌هاي مراكز آماري برمي‌گردد كه درآمدهاي غيرمستقيم خانوار را به‌صورت برآوردي اعلام مي‌كنند و ملكيت محل سكونت خانوار را هم يك منبع درآمد غيرمستقيم قلمداد مي‌كنند. وي مي‌افزايد: ميزان درآمد واقعي خانوارها به‌صورت ميانگين در جامعه ايران را بايد نزديك به ميزان هزينه‌ها قلمداد كرد و آمارهاي نمونه‌گيري درباره دخل و خرج خانوار براي قضاوت درباره وضعيت خانوارها چندان نمي‌تواند مستدل و مستند باشد.
نظر شما